Ik zag zijn knappe koppie op de Facebookpagina van Antoinet en ik was meteen verliefd. Ik liet hem aan mijn man zien en een week later zaten we al in de auto richting het gastgezin waar Rex verbleef. Hij had ons meteen ingepakt: eerst sprong hij enthousiast bovenop ons en niet veel later lag hij in diepe slaap op onze voeten. Verkocht!

Thuis werd Rex officieel omgedoopt tot Chef. Hij is een mix tussen een circusclown met bananen in zijn oren en een grote knuffelbeer met FOMO. Persoonlijke ruimte is sindsdien een vage herinnering. Koken, naar het toilet gaan, eten, tv kijken, afwassen, koffie zetten – alles doen we tegenwoordig samen. We hebben onze handen vol, maar ons hart ook.

Chef ambieert een carrière als interieurstylist met verzamelwoede. Hij sleept vol trots de hark, delen van de heg of een kuub zand uit de tuin naar binnen, teiltje water is verdacht snel leeg, slippers verdwijnen spoorloos, een doosje paracetamol brengt hij ons als “sorry voor de schade, liefs Chef”. Kleedjes worden zonder pardon van de bank getrokken om daar vervolgens prinsheerlijk bovenop in slaap te vallen. Chaos? Absoluut. Maar met dat koppie vergeef je hem alles.

Chef is onze trouwe reisgenoot geworden. Hij is al meerdere keren met ons op avontuur geweest: op de boot naar Terschelling, naar de hunebedden in Drenthe, naar een boshuisje in België en zelfs naar Center Parcs. Waar wij zijn, daar is Chef.

Chef kwam in ons leven op een heel zwaar moment, alsof het zo had moeten zijn. Mijn vader overleed toen Chef drie weken bij ons was en vanaf dat moment werd hij direct veel meer dan een adoptie hond. Hij voelt precies aan wat we nodig hebben, troost ons zonder woorden en brengt een lach op momenten dat we het het hardst nodig hebben. Het is bijzonder hoe hij in zo’n korte tijd een plek in ons hart heeft veroverd.

Chef is een onuitputtelijke, super lieve held op sokken met een hart van goud, poten van beton en tanden zoals die van een enthousiaste alligator. We lachen dagelijks om zijn zoomies, zijn dramatische zuchten, zijn circus acts en zijn totaal gebrek aan schaamte. Wij zouden hem voor geen goud meer willen missen.

22 Juni 2025 de dag dat we Mex gingen ophalen bij Carla.

Bij aankomst gingen Mack en Mex heerlijk met elkaar spelen en wij genoten van een kopje koffie tijdens het overdracht gesprek. Nadat alles was geregeld gingen we niet met zijn drieën maar met zijn vieren naar huis, de reis verliep goed.

De eerste week was het wennen voor Mex, nieuwe omgeving, nieuwe mensen en het ritme waarin we leefde. Maar langzaam begon Mex zich thuis te voelen speelde heel veel met Mack en kroop tegen elkaar aan bij de rust momenten, kreeg nieuw voer kvv Eend zodat zijn aandoening aan zijn alvleesklier goed onder controle was en begon ook wat aan te komen.

De controle bij de dierenarts verliep goed, mex zag er goed uit en zijn gewicht was prima. Mex zal niet veel groter worden, dit haalt hij niet meer in en mag ook dus niet veel zwaarder dan 20 kilo wegen. Mex kreeg gelijk zijn Rabiës vaccinatie want in September zijn we met elkaar in de auto gestapt om het avontuur op te zoeken in Frankrijk, het was een regenachtige week maar dat weerhield ons er niet van om mooie wandelingen te maken. Wat hebben we genoten in Frankrijk, nieuwe vriendjes gemaakt en Mex heeft voor het eerst gezwommen samen met Mack. Mex is in Oktober 1 jaar geworden en dat hebben we gevierd met wat lekkers en natuurlijk cadeautjes. Nu komt de winter eraan, we kunnen niet wachten om te zien hoe Mex gaat reageren op sneeuw... want regen daar houdt Mex niet van. Mex is nu 4 maanden bij ons in huis en het voelt compleet.
Mex is een heerlijke vrolijke liefdevol mannetje, onze mini labrador

Liefs Renalda en Dennis
Poot van Mack en Mex 🐾