James heeft zijn thuis gevonden πΎπ
Soms vallen de puzzelstukjes precies op hun plek – en soms duurt het even. Voor James, de 8-jarige Labrador met een hart van goud. Vandaag mogen we met tranen in onze ogen en een glimlach op ons gezicht vertellen: James is geadopteerd.
Na het verlies van zijn geliefde baasje Gerda, en de geplande opname van haar man in een tehuis, zou James opnieuw alleen. Zijn trouwe hondenogen begrepen het allemaal nét niet, maar zijn hart voelde het wel: het gemis van het vrouwtje en de stilte in huis. We werden benaderd door de familie en het was duidelijk dat hij snel een nieuw thuis nodig had – een plek waar hij weer hond mocht zijn, zonder verdriet, zonder afscheid. Gewoon, James.
En het gebeurde.
Familie van der brand meldde zich. Geen haast, geen grote woorden – alleen oprechte interesse, zachtheid, en een diepe wens om hem liefde te geven. Ze lazen zijn verhaal, zagen zijn foto's, en zeiden: “Hij hoort bij ons. Hij mag bij ons oud worden.”
Inmiddels woont James in zijn nieuwe thuis.
Lieve Gerda, we weten dat jij dit van boven meekijkt. Hij is veilig. En geliefd.
Welkom thuis, James. Je hebt het zó verdiend. ππΎ


Van Verlegen Brenda naar Dappere Mila πΎ
Brenda, een prachtige golden doodle van vier jaar oud, bracht haar eerste levensjaren door in een commerciële fokkerij. Een plek waar liefde en aandacht zeldzaam zijn, en waar haar enige taak was om te “functioneren”. Geen zachte handen die haar streelden, geen warme mand om in weg te kruipen — alleen maar leegte, dag na dag.
Totdat die dag kwam. De dag waarop ze werd bevrijd.
In een liefdevol gastgezin kreeg ze voor het eerst een kans op een echt hondenleven. Maar dat ging niet vanzelf. Brenda was bang. Dagenlang verstopte ze zich, durfde ze niemand recht aan te kijken, elke onverwachte beweging leek haar te vertellen: pas op, het is niet veilig.
Maar iets begon te veranderen. Langzaam, op haar eigen tempo, kwam ze tevoorschijn. Eerst voorzichtig, een stapje buiten haar veilige plekje. Toen een snuffel aan de andere honden in huis — die haar gelukkig direct accepteerden zoals ze was. Met hun steun, en de eindeloze geduld van haar gastgezin, begon Brenda beetje bij beetje te ontdekken wat het betekent om hond te zijn. Te spelen. Te rusten in vertrouwen. Te leven.
Mannen vond ze spannend — misschien herinnerden ze haar aan iets van vroeger. Daarom zochten we naar een thuis dat haar niet zou forceren, maar zou begeleiden. Een plek waar vertrouwen rustig opgebouwd mocht worden.
En toen kwamen Eline en Ron. Twee mensen met geduld, begrip, en een warm hart voor honden met een rugzakje. Ze zagen Brenda niet als een “probleemhond”, maar als een ziel met potentieel. Een hond die gewoon de tijd nodig heeft.
Bij hen kreeg ze niet alleen een thuis, maar ook een nieuwe naam: Mila. Want met een nieuw begin hoort een nieuwe start.
Mila is er nog niet — ze heeft nog stapjes te zetten. Maar met Eline en Ron aan haar zijde, weten wij zeker dat ze zal blijven groeien. Haar verleden zal nooit volledig verdwijnen, maar ze leert elke dag dat ze veilig is. Dat ze geliefd is en dat ze het waard is.
Lieve Mila, we zijn zo trots op je. π


Van Rex naar Mex: Een Nieuw Leven met een Gouden Randje πΎ
Rex was pas een pup van zeven maanden — een vrolijke, kleine labrador met een lijfje dat maar niet wilde meegroeien met zijn speelse energie. Wat op het eerste gezicht gewoon een mager hondje leek, bleek veel dieper te zitten. Rex had EPI, een aandoening aan de alvleesklier waarbij zijn lichaam niet zelf het enzym aanmaakt dat nodig is om voedsel te verteren.
Zijn jonge leven was al een achtbaan geweest. Verkocht als pup, kwam hij al snel terug bij de fokster nadat zijn eerste baasjes uit elkaar gingen. Niet veel later verhuisde hij naar een lief stel in België. Daar zagen ze direct dat er iets niet klopte. Rex had aanhoudende diarree en viel af, ondanks zijn goede eetlust. Ze gaven niet op, gingen op onderzoek uit, en lieten alles testen. De diagnose was duidelijk: EPI — iets dat gelukkig goed te behandelen is met vers vlees, enzymen en vitamine B12.
Maar het lot gooide opnieuw roet in het eten. De hond die al in huis was, kon Rex zijn jeugdige enthousiasme niet waarderen. De spanningen liepen op, en het risico op bijtincidenten werd te groot.
Zo kwam Rex bij ons terecht.
En toen kwamen daar Renalda en Dennis. Twee mensen met een warm hart, een open geest en ruimte in hun leven én in hun huis. Vanaf het eerste moment was het raak: liefde op het eerste gezicht. Voor hen maakte het niets uit dat Rex een medische aandoening had. Zoals Renalda zo mooi zei:
"Elk hondje verdient een fijn, liefdevol thuis. Ook Rex met zijn EPI."
Rex kreeg niet alleen een nieuw thuis, maar ook een nieuwe naam: Mex. En met die nieuwe naam begon ook zijn nieuwe leven. Bij Renalda en Dennis, samen met zijn nieuwe beste vriend Mack — een andere labrador die hem met open poten ontving — bloeit Mex helemaal op.
Geen zorgen meer om zijn gezondheid, geen stress of onzekerheid. Alleen maar liefde, goede zorgen en eindeloos veel speeltijd.
Lieve Mex, jouw pad was misschien hobbelig, maar het bracht je precies daar waar je moest zijn. We wensen jou, Renalda, Dennis en Mack een prachtige toekomst samen toe. π
De avonturen van Mex en zijn vrienden zijn te volgen op Facebook:
https://www.facebook.com/moos.vandermeer?locale=nl_NL
Luka’s Nieuwe Start: Van Twijfel naar Thuis πΎ
Luka, een vrolijke en nieuwsgierige labrador van één jaar oud, kwam enkele weken geleden bij ons in de opvang. Haar baasje bracht haar zelf — een beslissing die met veel verdriet werd genomen. Het was duidelijk: thuis lukte het niet meer, en Luka verdiende een nieuwe kans. Soms is ware liefde ook durven loslaten.
In de opvang moest Luka even haar draai vinden. De roedel liet haar rustig weten hoe de verhoudingen lagen, en al snel vond ze haar plek. Ze bloeide open: speels, zachtaardig en altijd nieuwsgierig. Haar aanhankelijke karakter en speelse energie maakten haar geliefd bij zowel de mensen als de andere honden. Ze stal al snel ieders hart.
En toen kwamen Maurizio en Karin. Op zoek naar een trouwe metgezel kwamen ze bij Luka terecht — of kwam Luka eigenlijk bij hen? De klik was er meteen. Tijdens de kennismaking keken we toe hoe blikken werden uitgewisseld, staarten kwispelden, en harten zich openden.
Het was overduidelijk: dit was geen toevallige ontmoeting, dit was bestemming.
Vandaag woont Luka bij Maurizio en Karin. Ze krijgt er alle liefde, aandacht en avontuur die een jonge hond zich maar kan wensen. We kunnen met zekerheid zeggen: haar toekomst is in de allerbeste handen.
Lieve Luka, jouw pad begon met een traan, maar eindigt met een glimlach. Geniet van je nieuwe leven — je hebt het dubbel en dwars verdiend. ππΎ



Dag lieve Beertje – van beton naar een zacht mandje πΎ
Ook onze Beertje is vertrokken naar haar nieuwe thuis. Een grote stap voor zo’n klein moedertje, die nu als enige hond in huis haar weg mag gaan vinden. Spannend, maar gelukkig is haar nieuwe vriendin nooit ver weg — op loopafstand zelfs, voor fijne wandelingen en vertrouwde speeluurtjes.
Voor Beertje is dit het begin van een nieuw hoofdstuk. Eentje waarin ze leert dat mensen te vertrouwen zijn. Dat niet elk geluidje onheil betekent. Dat een hand alleen maar aait. We weten dat ze daar nog wat in te leren heeft — maar wie Beertje kent, weet ook: dat komt goed. Ze is slim, gevoelig en sterker dan ze zelf beseft.
Oh, wat zullen we haar missen. De gesprekken met Beer — of zeg maar gerust: discussies. Want natuurlijk had Beertje altijd het laatste woord. En die blik, die beroemde Beer-blik, met die prachtig zwart omlijnde oogjes… Die vergeet je niet zomaar.
Lieve Beer, je kwam uit de harde wereld van de commerciële fokkerij, waar je alleen beton onder je pootjes kende. Je bracht hier een paar maanden door — maanden waarin je leerde, groeide, en begon te vertrouwen. En nu is het tijd voor het echte werk: een eigen thuis. Een zacht mandje. Liefde. Rust.
We gaan je volgen, meisje. En wie weet: misschien blijf je nog steeds af en toe het laatste woord houden. π


Onze Tally – van zwaar verleden naar licht begin πΎ
Lieve Tally, wat heb jij een weg afgelegd.
In augustus vorig jaar kwam je vrij uit de commerciële fokkerij. Een leven van verwaarlozing lag achter je, en dat zagen we meteen. Je had 20 kilo overgewicht, je conditie was ronduit slecht en je gebit... daar viel niets meer aan te redden. Maar wat je wél had? Een vechtershart. En een zachte ziel.
We gingen aan de slag. Kilo’s vlogen er stapje voor stapje af tot je weer op een gezonde 28 kilo zat. Je conditie kwam terug. En toen, de grote ingreep: alle tanden en kiezen eruit. Alles. Geen andere keuze. Maar in ware labrador-stijl liet je zien dat zelfs dát je eetlust niet kon stoppen. Je bleef genieten — van zachte hapjes, knuffels en aandacht.
En nu, negen maanden later, was het tijd. Tijd om je koffertje te pakken en te vertrekken naar je nieuwe familie. Een thuis waar je niet alleen liefde vindt, maar ook een nieuwe labradorvriend om samen mee op avontuur te gaan. Wat een geluk voor jou — en voor hen.
Lieve Tally, we gaan je missen. Je rustige aanwezigheid, je zachte blik, je stille kracht. Maar boven alles: we zijn zó blij voor je. Je hebt het méér dan verdiend.
Ga stralen, meisje. Je nieuwe leven wacht. π


Guusje – een elfje met een gouden toekomst πΎβ¨
Guusje, nog maar 6,5 maand jong, werd liefdevol aan ons toevertrouwd door zijn eerste baasje. Het was geen makkelijke beslissing, maar wel één uit zorg en liefde: het was tijd voor Guus om een thuis te vinden waar hij verder kon opgroeien tot de geweldige hond die hij in de kern al was.
En ja hoor, dat thuis hebben we gevonden — een plek die zó perfect voelde dat het bijna magisch was.
Want luister: Guus is geboren op 11-11, verbleef in een opvanghuis met “Elf” in de straatnaam, op huisnummer 11, en zijn nieuwe baasje is ook nog eens jarig op de 11e van de maand. Als dat geen voorteken is van een prachtig leven, dan weten wij het ook niet meer!
Guusje is in de buurt gebleven, dus we hoeven nog geen definitief afscheid te nemen — en daar zijn we stiekem best blij om. Zijn vrolijke energie, zijn nieuwsgierige snoet, en zijn aanstekelijke enthousiasme blijven een beetje bij ons.
Lieve Guus, het ga je goed in je nieuwe thuis. Jij en het getal 11 zijn duidelijk voor elkaar gemaakt. β¨
Tot snel, kanjer. π



Lieve Abby – kleine stapjes, grote dapperheid πΎ
Onze Abby kwam uit een situatie waar ze nooit had mogen zijn. Weggehaald bij een foute fokker, kwam ze in de opvang terecht — een plek waar ze voor het eerst in haar jonge leven mocht proeven van veiligheid, rust en echte aandacht.
Maar Abby had een rugzakje. Groot wantrouwen naar mensen, gespannen bij aanraking, schrikachtig bij onverwachte bewegingen. Toch zagen we daarachter iets prachtigs: een zachtaardig meisje dat heel graag wilde, maar gewoon nog niet durfde.
Stapje voor stapje begon ze te ontdooien. En toen kwam het moment van kennismaking met haar mogelijke nieuwe thuis. Het was haar nieuwe hondenvriendje die het ijs brak — Abby volgde hem zó de auto in. Zelf. Zonder aarzeling. Een klein gebaar, maar voor haar een reuzensprong.
Abby is nu verhuisd naar een rustig, liefdevol gezin met grotere kinderen en — heel belangrijk — een lieve viervoeter aan haar zijde. Want alleen zijn was voor Abby geen optie. Haar maatje is haar steun en toeverlaat, haar voorbeeld, haar veilige haven.
In dit warme gezin krijgt Abby alles wat ze nodig heeft: tijd, ruimte en geduld. Er wordt niets van haar verwacht, behalve dat ze gewoon mag zijn wie ze is — op haar tempo, op haar manier.
Lieve Abby, je bent al zo ver gekomen. De rest komt ook.
We geloven in jou. π


Luca – van verlies naar liefde πΎ
Op 1 februari kwamen Kyra en Luca bij ons binnen. Zwaar verwaarloosd. Uitgemergeld, beschadigd, en met ogen die al te lang geen vriendelijkheid hadden gezien. Het beeld van hen samen staat in ons geheugen gegrift — twee zielen die jarenlang tekort waren gedaan, maar nog steeds niet helemaal op hadden gegeven.
Helaas mocht het voor Kyra niet meer baten. We hebben alles gegeven, maar haar lichaam was op.
Het verdriet om haar verlies is groot. Ze had het zó verdiend — een zacht mandje, een liefdevolle hand, een tweede kans.
Rust zacht, lieve Kyra. Je was gezien. Je was geliefd.
Maar in dat verdriet is er ook een sprankje hoop. Want Luca, dappere Luca, heeft het gered.
Na intensieve zorg, goede voeding, medische hulp en vooral geduld en liefde, begon ze terug te vechten. Ze begon te léven. We zagen het licht in haar ogen terugkeren, beetje bij beetje. En wat waren we trots op haar veerkracht.
En toen was het zover: Luca vond haar thuis.
Een fantastisch gezin opende hun hart voor haar — en dat hart wordt nu dagelijks gevuld met de dankbaarheid van een hond die voor het eerst in jaren echt liefde kent. Ze krijgt nu alles wat haar zo lang is onthouden: aandacht, genegenheid, rust, veiligheid.
Lieve Luca, jouw pad begon donker, maar je toekomst is licht.
Voor jou, en stilletjes ook een beetje voor Kyra. π
.



Lieve Max – een nieuw thuis, gedragen door liefde πΎ
Soms is afscheid nemen het moeilijkste wat er is — zeker als het niet komt door onwil, maar door omstandigheden die niemand in de hand heeft.
Voor Max betekende dat afscheid van zijn eerste baasjes, die hem met pijn in het hart moesten laten gaan vanwege een terminale ziekte. Met tranen en liefde werd hij aan ons toevertrouwd, met één wens: dat hij weer gelukkig zou worden.
En die wens is uitgekomen. π
Max heeft een prachtig nieuw thuis gevonden. Zijn nieuwe vrouwtje is dol op hem, en samen maken ze lange, fijne wandelingen. En net als bij zijn vorige baasjes mag Max ook hier gewoon lekker op bed slapen — want sommige tradities zijn te mooi om te breken.
Max heeft zijn plekje gevonden.
Een nieuw begin, gedragen door het vertrouwen van zijn vorige gezin, en gevuld met de liefde van zijn nieuwe.
Lieve Max, jouw pad is niet vergeten — het leeft voort in elke kwispel, elke dut op bed, elke stap aan de lijn.
We wensen jou en je nieuwe vrouwtje nog heel veel mooie momenten samen toe. πΎ


Nola,
Hallo allemaal mijn naam is Nola en ik heb een nieuw huisje gekregen bij deze baasjes. Ik ben nog aan het wennen maar vind het heel leuk. Ze hebben grote tuin en het is er rustig. Andere honden vind ik erg spannend en samen met vrouwtje zijn we aan het oefenen. Ik vind knuffelen heerlijk dus lig graag bij mijn baasjes op schoot.




Joey – van bange wezel tot vrolijke Ollie πΎ
Net voor kerst haalden we Joey op uit een broodfokkerij in België. Een grote, bange hond van 3 jaar, die de wereld nog niet helemaal vertrouwde. De eerste dagen durfde hij niet eens van zijn kleed af te komen, en zelfs eten was spannend.
Maar langzaam, stapje voor stapje, begon Joey zich thuis te voelen. Hij at weer, kreeg vertrouwen, en begon te herstellen. De honden in het gastgezin namen hem op in hun roedel, en met hun hulp werd Joey weer de hond die hij ooit had moeten zijn.
Na slechts drie weken in het gastgezin gebeurde het onvoorstelbare: Joey vond zijn voor altijd thuis. Hij kreeg een nieuwe naam — Ollie — en een nieuw leven vol liefde, veiligheid en plezier.
Ollie, we zijn zo trots op jou. Je bent het levende bewijs dat geduld, liefde en een warm hart wonderen kunnen doen. Geniet van je nieuwe leven, lieve jongen. π



Lara – van angst naar liefde πΎ
In december 2023 kwam Lara, samen met Joey, bij ons binnen — een 3-jarige hond die een zwaar verleden achter zich had. Vanuit de broodfok kwam ze vol onzekerheid en angst. Ze wist niet goed wat ze met zichzelf aan moest in deze nieuwe wereld, waar liefde voor haar nog helemaal onbekend was.
Voor Lara was liefde in het begin heel moeilijk. Ze had het nooit echt ervaren, en het was spannend en soms eng om zich eraan over te geven. Maar dankzij de intensieve zorg, geduld en warmte van haar gastgezin begon ze langzaam te veranderen. Week na week groeide het vertrouwen. Ze durfde te ontspannen, liet zich vallen en ontdekte wat rust en veiligheid echt betekenen.
Het was geen snelle weg, maar Lara liet zien dat liefde wonden kan helen. Ze leerde slapen zonder constant alert te zijn en stapje voor stapje liet ze de sporen van haar verleden los.
En het mooiste? Ook Lara heeft nu haar eigen thuis gevonden — een plek vol warmte en geduld. Natuurlijk moest ze in het begin even wennen, maar nu bloeit ze op en doet ze het geweldig.
Lieve Lara, je bent een wonder van veerkracht. We zijn zo blij dat jij eindelijk mag genieten van het leven zoals jij dat verdient. π



Tess – van “HOND” naar een stralende ster πΎ
Eind januari 2024 kwam zij bij ons binnen — toen nog zonder naam, simpelweg “HOND” genoemd. Twee jaar oud, gered uit de broodfokkerij, ook wel bekend als de hel van Someren. Een schrijnend verleden achter zich, maar toch stond ze meteen in de startblokken met haar grote enthousiasme en ongelooflijke lieve karakter.
Natuurlijk had ze haar littekens: een paar kilootjes te veel en wandelen........... Dat hield ze in het begin nog geen tien minuten vol. Maar met veel liefde, geduld en zorg in haar gastgezin begon ze aan haar herstel.
En nu? Nu heet ze Tess en doet ze het fantastisch. Ze woont bij een gezellige familie met vier andere labjes, waar ze helemaal tot bloei komt. Inmiddels is ze al 10 kilo afgevallen en leeft ze haar droom: bijna elke dag met de hele roedel naar het grote speelveld, waar ze los kan rennen, spelen en zwemmen.
Tess bewijst dat een moeilijke start niet hoeft te bepalen wie je wordt. Met liefde en ruimte om te groeien, kan iedereen stralen. β¨


De bijzondere Daisy – van angst naar geluk πΎ
Ruim een jaar geleden kwam Daisy bij ons binnen, rechtstreeks uit de hel van Someren. Wat had ze het moeilijk... Ze stond als aan de grond genageld, verstijfd van angst. Ze durfde niets, zelfs niet te lopen. Elke stap was een enorme uitdaging, en dragen naar de auto en het huis was soms de enige optie.
Maar dankzij het onvoorstelbare geduld en liefde van haar gastgezin begon Daisy langzaam te veranderen. Stap voor stap, met zachte handen en warme woorden, kreeg ze vertrouwen. En toen, dankzij het fantastische adoptiegezin dat haar een veilige plek gaf, kon ze écht gaan stralen.
Nu is Daisy een blije, speelse golden retriever, vol levenslust en warmte. Wat een prachtige wending in het leven van dit ex-broodfokmeisje.
Lieve Daisy, je bent het levende bewijs dat liefde wonden kan helen en dat ieder hart verdient om te stralen. β¨
Nora, Mila en Yara

Lena en Mica

Het bijzondere verhaal van Lena en Mica πΎ
Begin dit jaar begon het avontuur van twee jonge fokteefjes die allebei weg moesten uit hun schrijnende situatie. Toen we contact legden met de fokker, bleek dat Lena eigenlijk al beloofd was aan een volgende (brood)fokker. Alleen Mica mocht mee — een zwaar moment, want het voelde alsof hun lot al bepaald was.
Toch bleven we hopen en kaarsjes branden. Zou die volgende fokker zich misschien bedenken? Zouden ook zij gered kunnen worden?
En onze schietgebedjes werden verhoord. Een dag later kregen we het verlossende bericht van Marijke: “Yeah, we mogen Lena ophalen!”
Wat een vreugde voor de dames! Lena kwam in opvang bij Laura, terwijl Mica liefdevol werd opgevangen bij Laura’s schoonouders. Beide gastgezinnen deden fantastisch werk om de meiden te laten wennen, vertrouwen te laten groeien en te laten bloeien.
Intussen is Mica verhuisd naar Friesland, waar ze het nu heerlijk heeft bij vrienden van Laura.

Lena duurde wat langer om het juiste plekje te vinden. Met haar fijngevoeligheid en zachte karakter voelde het alsof ze voor iets bijzonders bestemd was — misschien wel voor een kind dat net als zij zelf, de wereld op een andere manier ervaart.
We voerden gesprekken en lieten verschillende kandidaten kennismaken, want deze keuze was te belangrijk om overhaast te maken. Er was zelfs wat commentaar, maar we besloten trouw te blijven aan ons eerste gevoel: de perfecte match zou komen. En dat gebeurde ook.
Na twee ontmoetingen met een liefdevol gezin met een 8-jarig zoontje met autisme, werd het helder: Lena is precies voor deze jongen geboren. Zij is nu zijn steun en toeverlaat, zijn maatje in de wereld. En de liefde die er tussen hen stroomt, is voelbaar en ontroerend.
Beide meiden worden omringd door mensen die hen zien, waarderen en intens liefhebben.
Lieve Laura, Marijke, Hans en echtgenote, en natuurlijk de adoptanten, dit had niet beter kunnen zijn. We zijn ongelooflijk trots op jullie allemaal — en misschien nog wel het meest op onze kanjers Mica en Lena.
Een prachtig leven wacht op jullie.
To the moon and back. ππ«

